Substantive sind Wörter, die eine Person, einen Ort, ein Tier, einen Ort, einen Beruf, ein Objekt oder sogar einen abstrakten Begriff bezeichnen.
Im Türkischen haben Substantive kein grammatikalisches Geschlecht. In einigen Fällen werden Substantive durch Suffixe ergänzt. Suffixe verwandeln auch Substantive in Adjektive oder Verben.
Im Türkischen gibt es sechs grammatikalische Fälle von Substantiven:
1. Nominativ oder absolut: wird für das Subjekt oder ein unbestimmtes direktes Objekt verwendet
2. Akkusativ: wird für ein bestimmtes direktes Objekt verwendet
3. Dativ: zu (indirektes Objekt, Bewegung zu)
4. Lokativ: an (einem Ort, einer Stelle)
5. Ablativ: (Bewegung) von
6. Genitiv: (Besitzer) von
Kadın çiçek satın aldı.
Kadın çiçeği satın aldı.
Kadın mağazaya girdi.
Kadın mağazada.
Kadın mağazadan çıktı.
Kadının çiçeği güzel kokuyor.
Elbise giydim.
Kedi ev girdi.
Kapının kol kırıldı.
Adamın ayakkabı siyah.
Çocuğun amca hediye verdi.
Ceren ev çıktı.
Ben konu anladım.
Ellerin yıka.
Annem arayacağım.
Hasta, iyileşince hastane
çıktı.
Bana hediye verdiler.
Masa meyve tabağı var.
Emine arakadaşı davet etti.
Gemi ada doğru yola çıktı.
Otobüs ülke dışına çıktı.
Kolyeyi kutusu çıkardılar.
Kuşlar yuva uçup gittiler.
Gelin gelinlik çok güzel.
Güneş doğu doğar.
Kuş, kanatları açtı.
Kitapçıdan bir kitap satın
aldık.
Arabayı uzak sürdü.
Adam saat duvara astı.
Ev sahibi misafirler
karşılayacak.
Elbiseyi giydim.
Kedi eve girdi.
Kapının kolu kırıldı.
Adamın ayakkabısı siyah.
Çocuğun amcası hediye verdi.
Ceren evden çıktı.
Ben konuyu anladım.
ellerini yıka.
Annemi arayacağım.
Hasta, iyileşince hastaneden
çıktı.
Bana hediye verdiler.
Masada meyve tabağı var.
Emine arkadaşını davet etti.
Gemi adaya doğru yola çıktı.
Otobüs ülke dışına çıktı.
Kolyeyi kutusundan çıkardılar.
Kuşlar yuvadan uçup gittiler.
Gelin gelinliği çok güzel.
Güneş doğudan doğar.
Kuş, kanatlarını açtı.
Kitapçıdan bir kitap satın
aldık.
Arabayı uzağa sürdü.
Adam saati duvara astı.
Ev sahibi misafirleri
karşılayacak.
