Dies: bu
Dies/Das: şu
Das: o
Diese: onlar
Diese/Jene: şunlar
Sie/Diese: onlar
Bei den türkischen Pronomen gibt es eine mittlere Kategorie zwischen "dies" und "das".
Das Pronomen "şu" wird in erster Linie verwendet, um die Aufmerksamkeit auf ein neues Objekt oder einen neuen Begriff zu lenken, das bzw. der zuvor nicht erwähnt wurde oder das bzw. der gerade nicht im Mittelpunkt steht.
Köşedeki sandalyelere bak, _
da onlara benziyor.
Hemen yakındaki masaya bak,
_ saksının rengi pembe.
İleri bakın, _ martı
olabilir.
Şu taraklar daha doğal.
Bunu almayacağım, şu daha
iyi görünüyorlar.
Bu kuşlar güneye doğru
uçuyorlar.
Bu güneye uçuyorlar.
Şu sepetlerin içi boş.
Şu içeri girmiş.
O kızı da sorgulamışlar.
Burada aramana gerek yok bu
adam hepsini götürmüş.
Saçını şampuanlamayı unutma
şu şampuanı kullanabilirsin.
Burada taşınacak koliler var,
bu taşıyabilirsin.
Çiçeklerin sulanması
gerekiyor, o sula.
Bu bebekler çok küçük.
Bu hangisi daha iyi?
Şu bir tane al.
Köşedeki sandalyelere bak, şunlar
da onlara benziyor.
Hemen yakındaki masaya bak,
bu saksının rengi pembe.
İleri bakın, şunlar martı
olabilir.
Şu taraklar daha doğal.
Bunu almayacağım, şunlar daha
iyi görünüyorlar.
Bu kuşlar güneye doğru
uçuyorlar.
Bunlar güneye uçuyorlar.
Şu sepetlerin içi boş.
Şunlar içeri girmiş.
O kızı da sorgulamışlar.
Burada aramana gerek yok bu
adam hepsini götürmüş.
Saçını şampuanlamayı unutma
şu şampuanı kullanabilirsin.
Burada taşınacak koliler var,
bunları taşıyabilirsin.
Çiçeklerin sulanması
gerekiyor, onları sula.
Bu bebekler çok küçük.
Bunlardan hangisi daha iyi?
Şunlardan bir tane al.
